Kategori:
Ribonükleik Asit Konsantrasyonu (kısaca: RNA Konsantrasyonu), bir genetik materyalin bir numunede ne kadar çok bulunduğunun bir ölçüsüdür. Balinalardan ev kedilerine birçok organizmanın işleyişi için çok önemli olan bu nükleik asit, yaşamın önemli yapı taşlarından biridir. Tanı amaçları, araştırma ve adli analiz dahil olmak üzere çeşitli nedenlerin testinde analiz edilebilir. Test edilmesinden önce, numunenin iyi bir bütünlüğe sahip olduğu ve doğru sonuçlar vereceğini onaylamak için dikkatli bir şekilde işlenmesi ve kontrol edilmesi gerekmektedir.
İşlem sırasında, teknisyenler numuneden RNA çıkarır böylece onu analiz edebilirler. Bu, numunede mevcut olabilecek deoksiribonükleik asit (DNA) ve proteinleri uzaklaştıran enzimler ile tedavi gerektirebilir. İtinalı denetimler, kontaminasyon olasılığını sınırlamak ve mümkün olduğu kadar çok RNA korumak için gereklidir. Özel cam eşyalar ve laboratuvar plastik gereçleri bu işlem için kullanılabilir ve ayrıca teknisyenler de tutarlılık için standart bir laboratuvar prosedürü izler
RNA konsantrasyonunun ölçülmesi için klasik yaklaşım, ışık emilimini ölçen bir cihaz olan bir spektrofotometre aracılığıyla bir numuneyi işlemeyi kapsar. Okumalar, belirli bir dalga boyunda emilen ışığın ne kadar emildiğine bağlı olarak ne kadar RNA mevcut olduğu hakkında bilgi verebilir. Bu aynı zamanda kirletici maddelerin bir numunede var olup olmadığını gösterebilir, çünkü diğer materyaller farklı dalga boylarında ışığı emer. Bu nedenle, bu test RNA miktarının belirlenmesi ve kontaminasyon için değerlendirilmesi ile ikili bir işlevi gerçekleştirebilir.
Bir başka seçenek ise, boyanın floresan ışığı yayıp yaymayacağı ve ne kadar yoğun olacağını görmek için numuneye bir boya eklemek ve onu ışığa maruz bırakmaktır. Boyalar nükleik asitlere konsantrasyonları hakkında bilgi sağlamak için sıkıca bağlanabilirler. Bu yöntemin bir kusuru, numune DNA ya da diğer yabancı maddeleri de içerirse boya bunlara da bağlanabildiğinden RNA konsantrasyon değerleri doğru olmayabilir. Teknisyenler bu seçeneği yalnızca, eğer yanlış sonuçlar elde etmekten kaçınmak için numunenin çok saf olduğuna eminlerse RNA konsantrasyonunu belirlemek için kullanabilirler.
Eğer RNA konsantrasyonu çok düşükse, numune kullanılmayabilir. Örneğin; testleri uygulamak ve sonuçları çifte kontrol etmek için yeterli olmayabilir. Daha yüksek bir hata olasılığı da bir sorun olabilir, sadece sınırlı miktarda RNA varsa numune büyültülecektir. Daha yüksek bir RNA konsantrasyonu ile daha temiz bir numune elde etmenin mümkün olup olmayacağına karar vermek bir seçenekse, teknisyen arıtmak yeni bir partiyi saflaştırmaya ihtiyaç duyabilir veya yeni bir numune talep edebilir.